promień jaźni
Jaka jest natura umysłu? Umysł nie jest substancją ani przedmiotem
materialnym, lecz pulsowaniem światła Jaźni. Umysł nie jest niczym
innym, jak zawężoną formą Świadomości, tej samej Świadomości,
która stworzyła wszechświat[Pratyabhijnahridayam] powiada:
„Kiedy Cziti, Świadomość uniwersalna, schodzi poniżej swojego
wzniosłego stanu czystej Świadomości, staje się czittą-umysłem”.
Naturą Świadomości jest tworzenie i nawet wtedy, kiedy się
ogranicza, żeby stać się umysłem, nie traci swojej prawdziwej natury.
Tak jak w świecie zewnętrznym Świadomość uniwersalna stwarza
nieskończone wszechświaty, podobnie, kiedy zawęża się ona, aby stać
się umysłem, stwarza nieskończone wszechświaty wewnętrzne.
Jeżeli przyjrzymy się umysłowi, zobaczymy, że w każdej chwili daje
on początek nowym wewnętrznym światom myśli i fantazji,
podtrzymuje je na pewien czas, a potem pozwala, aby się rozpłynęły.
Ten proces trwa nieustannie. Nawet kiedy śpimy, umysł stwarza
światy snów. Umysł jest nieposkromiony, ponieważ jest on czystą
UMYSŁ W STANIE REALIZACJI
Jaka jest rola umysłu w stanie realizacji i czego doświadcza umysł w
tym stanie? Czy nadal pojawiają się w nim idee?
Nawet po osiągnięciu realizacji Jaźni umysł pozostaje żywy. Umysł
nigdy nie przestanie istnieć, chociaż może zmienić się jego charakter.
Kiedy umysł wybiega i krąży pomiędzy przedmiotami zewnętrznymi,
staje się ograniczony. Otoczony zostaje zanieczyszczeniami świata
zewnętrznego. W stanie realizacji Jaźni zmniejsza się tendencja
umysłu do wybiegania na zewnątrz. Zamiast na zewnątrz, umysł
zwraca się do wewnątrz. Kiedy wybiega na zewnątrz i krąży pomiędzy
przedmiotami otaczającego nas świata, przybiera formę tych
przedmiotów. W ten sam sposób, kiedy zwraca się do wewnątrz,
roztapia się w Jaźni i przybiera formę Jaźni. Realizacja nie jest
niczym innym, jak roztopieniem się umysłu w Jaźni. W pismach
świętych stan ten nazywany jest śmiercią umysłu, ale w
rzeczywistości umysł nie umiera. Roztapia się w Jaźni i jednoczy z
nią. Umysł nie traci swoich właściwości, ale przestaje być czymś
odrębnym od Świadomości.
Dopóki istnieje ciało i musimy żyć na tym świecie, umysł pomaga
nam w wykonywaniu zwykłych czynności. Jednakże w stanie
realizacji jego natura jest inna. Nie funkcjonuje jedynie jako zwykły
umysł; funkcjonuje z całą mocą Świadomości. Staje się
zrównoważony i wolny od myśli, staje się cichy. Odczuwanie
nieszczęścia to nic innego, jak sieć myśli, a kiedy przekraczamy myśl,
doświadczamy najwyższej rozkoszy. Co więcej, kiedy umysł jednoczy
się z Jaźnią, uzyskuje moc Jaźni. Wtedy może dokonać bardzo wiele.
Może nawet przekazywać Siakti za pomocą myśli.
POTĘGA JAŹNI
Jeżeli naprawdę chcemy uporać się z problemami umysłu, musimy
zwrócić się w głąb i obudzić naszą własną siłę wewnętrzną. Wtedy
umysł z łatwością podda się naszej kontroli i doświadczymy Jaźni w
sposób bardzo naturalny. Mówi się, że Jaźń można osiągnąć przez
wiedzę. Jednakże wiedza, która odkrywa przed nami Jaźń, nie jest
zwykłą wiedzą, jaką zdobywamy z książek czy w szkole. Jest to
wewnętrzne zrozumienie jedności, zdanie sobie sprawy z tego, że
stanowimy jedność z Absolutem. W jaki sposób zdobywamy tę
wiedzę? Przychodzi ona do nas spontanicznie, kiedy budzi się w nas i
rozwija nasza energia wewnętrzna.
Ta energia wewnętrzna znana jest jako Kundalini i żyje ona w
każdym człowieku.
Swami Munktananda
Brak komentarzy.
Dodaj komentarz